Ο Πάνος Παπάζογλου είναι τακτικός Αναπληρωτής Καθηγητής στο τμήμα Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Διδάσκει τα μαθήματα, Φυσική Υπολογιστική Ι, Προγραμματισμό ΙΙ: Δημιουργικός Προγραμματισμός και Προγραμματισμό ΙΙΙ: Προγραμματισμός για το διαδίκτυο.

Ένα βασικό αντικείμενο που θεραπεύει το τμήμα, είναι οι ψηφιακές τέχνες, μέσα από το πρίσμα της επιστήμης. Ένα αντιπροσωπευτικό μάθημα αυτής της φιλοσοφίας, είναι η φυσική υπολογιστική.

Η Φυσική υπολογιστική περιλαμβάνει την ανάπτυξη αλληλεπιδραστικών αυτόνομων ή και φορητών εφαρμογών βασισμένων σε μικροελεγκτή. Η αλληλεπίδραση περιλαμβάνει αισθητήρες και ηλεκτρονικές διατάξεις, που ελέγχονται μέσω προγραμματισμού. Για την πρακτική μελέτη του αντικειμένου, αξιοποιείται η ψηφιακή αναπτυξιακή πλατφόρμα Arduino, η οποία από το 2003 ως Wiring project δημιουργήθηκε αποκλειστικά για καλλιτέχνες, που δεν είχαν καθόλου γνώσεις τεχνολογίας και προγραμματισμού.

Η ανάπτυξη καλλιτεχνικών εφαρμογών ξεφεύγει από την πεπατημένη, αφού οι εφαρμογές προκύπτουν από τη φαντασία και την έμπνευση των δημιουργών, χωρίς να είναι δεδομένος ή γνωστός ο τρόπος της αντίστοιχης υλοποίησης. Στους τομείς για παράδειγμα των μηχανικών, είναι λίγο-πολύ γνωστές οι εφαρμογές, ιδιαίτερα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μετρήσεις, βασικοί αυτοματισμοί, ρομποτική, drone, απεικόνιση στο διαδίκτυο, επεξεργασία εικόνων, κλπ, αποτελούν τις κλασικές εφαρμογές. Στις ψηφιακές τέχνες, κάθε ιδέα προς υλοποίηση μπορεί να είναι μοναδική.

Η ενσωμάτωσης τέτοιας τεχνολογίας στην καλλιτεχνική δημιουργία εισάγει δύο μεγάλες προκλήσεις: α) υλοποίηση «άγνωστων» μέχρι σήμερα εφαρμογών και β) εκμάθηση ψηφιακών συστημάτων και προγραμματισμού σε καλλιτέχνες.

Η υλοποίηση ενός απλού κυκλώματος κουμπιού για την είσοδο από τον χρήστη σε ένα breadboard ή PCB, είναι κάτι απλό. Πώς θα υλοποιούσαμε όμως ένα κουμπί έκτασης ενός τετραγωνικού μέτρου (m²) , το οποίο θα πρέπει να λειτουργεί με το βάρος του ανθρώπινου σώματος κατά τη βάδιση?

Πώς μπορούμε να συλλέξουμε χοροκινητικά δεδομένα από έναν χορευτή σε πραγματικό χρόνο? Πώς μπορούμε να υλοποιήσουμε εμπλουτισμένη φυσική αλληλεπίδραση σε ένα video game και βάσει του game play να κάνουμε classification του προφίλ του χρήστη, ώστε στη συνέχεια να του προσφέρουμε δυναμικά προσαρμοσμένη εξατομικευμένη εκπαίδευση?

Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα πραγματικότητα για να αναπαραστήσουμε με τρισδιάστατα φυσικά αντικείμενα, τα συστατικά ενός αθέατου κόσμου? Ζωντανό παράδειγμα ο υλικοκεντρικός προσομοιωτής μικροεπεξεργαστών, που παρουσιάζεται σε αυτή την ιστοσελίδα.

Η προσέγγιση των ψηφιακών τεχνών γίνεται συνδυάζοντας την τέχνη, την τεχνολογία και την επιστήμη. Πρόκειται για ένα νέο και μοναδικό αντικείμενο, που προσφέρει το πανεπιστήμιο Αθηνών και ένα από τα πολλά που θεραπεύει το τμήμα.